Kişinin kendisini olduğundan daha büyük görmesi ve buna bağlı olarak ortaya çıkan büyüklenme egosu şeklinde tanımlanan, sosyal psikolojinin alt dallarından biridir.
Megaloman olan bir kişi, istediği şeylerin olmaması halinde, içsel beklentileri doğrultusunda ve dürtüler aracılığıyla hayal dünyasında ortaya çıkan gelişmeleri dış dünyaya vurur ve büyüklenme gösterir.
Megalomani, tam olarak bir hastalık değildir. Ancak normal bir yaşantı olan toplumlarda, toplumun kurallarına aykırı olan davranışları kabul etmektedirler. Davranışsal bozukluk, bireyde farklı şekillerde ortaya çıkmaktadır;
Öncelikle çok konuşma, huzursuzluk ve asabiyet olarak kendini gösterir. Kendini büyük görme ya da büyük olduğuna inanma ve bu yöndeki davranışlar, anormal beyin faaliyetleri şeklinde ortaya çıkar.
Bir sonraki aşamada, şizofrenik davranışlar sergilenir. Hezeyanlar kontrolsüz olmaz, kalite, zenginlik ve olağanüstü bir güce sahip olan bir kişi gibi davranışlar görülür. Bu tip megalomanlar kendilerine inanıyor gibi yaparlar ve daha sonra derin bir hezeyan içine girerler.
Beyninde hasar oluşan megalomanlar, kesinlikle klinik tedaviye ihtiyaç duyarlar. Bu tür hastaları beyninde, frengi sonucu bir hasar oluşabilir. Beyinde oluşan ve tespit edilemeyen frengi enfeksiyonu, bireyde karar verme sorunu ve dikkat dağınıklığı gibi sorunları ortaya çıkarır. Bu durumların sonucu olarak, depresyon ve diğer psikolojik rahatsızlıkların da ortaya çıkması muhtemeldir.
Megaloman kişi fiziki üstünlüğünün dışında, akli yeteneklerine aşırı değer verir, kendini dev aynasında görür, statü bakımından çok üstün olduğuna inanır. Ayrıca bu tür davranış bozukluklarının olduğuna inanmaz, kabullenmez ve daha fazla abartır. Sonuç olarak, toplum tarafından dışlanır. Beynin hasar görmesinden kaynaklanan bazı durumlarda, hastalarda bunama ya da felç gibi vakalarda görülebilir.
Asalet, ihtiras ve gurur gibi düşüncelerde zaman geçtikçe aşırı artış başlar. Megalomaninin İleri evrelerinde kendini çok meşhur bir artist, devlet başkanı ya da kral gibi görenler de olabilir. Bu aşamalardan sonra, hastaya paranoya teşhisi konur ve tedavi edilmesi önerilir. Megaloman kişi hiçbir zaman psikolojik bir rahatsızlığı olduğunu kabul etmez, aksine insanların kendisini ezmeye çalıştığını zanneder.
Megalomaninin narsizmden farkı ise şudur; narsist bir kişi kendisini aşırı beğenir ve kendisine tapan bir kişidir. Bu durum çevreden bağımsız olarak gelişir ve ilerler. Narsistler daima en yüksek seviyeyi ister. Megaloman birisi kendini zenginlerin arasında zannederken, narsist ayda 1 milyon kazanan tek kişi olduğunu düşünür.
Megalomaninin Belirtileri Nelerdir?
* Gerçeklerle alakası olmayan büyüklük hezeyanı vardır,
* Gerçek ve hayal birbirinden ayrılamaz ve bir bütün halindedir,
* Yapamayacakları şeylerle ilgili sözler verirler,
* Megaloman ide çok güçlü ve bastırılmış bir aşağılanma kompleksi bulunur,
* Genel olarak hor görülmüş ve ezilmiş bireylerde meydana gelir.
Ne mutlu bize ki sektörümüzde böyle bireyler bulunmuyor…
İlker AYAZ / Anadolu Gözlükçüler ve Optisyenler Federasyonu Başkanı
